மலைகள் சிறுத்து குறுகி நின்றன
நான் மேலே பறக்கையில்
நதிகள் வெருண்டு தன் கோட்டு நீருக்குள் ஒளிந்தன
நான் மேலே பறக்கையில்
சிதறிய பொம்மைகளேன கட்டிடங்கள் ஆவென்றன
நான் மேலே பறக்கையில்
ஆனால் தரையிறங்கி வந்தாகவேண்டும்
இறக்கைகள் சுருக்காமல்
மெங்காலடியெடுத்து வைக்காமல்
இறங்கி நிற்கையில் முன்புபோல் அவையில்லை
தற்பொழுது என் தலைக்குமேல் பறக்கும் குருவிக்கு மட்டுமே தெரியும்
அவற்றின் என்றுமுள உருவம்
நமக்கு வாய்த்தது இவ்வளவுதான்
பாவம் நான் பறவையில்லையே!
No comments:
Post a Comment